الحروف فارابی

الحروف، یکی از مهمّ‌ترین آثارِ ابونصر فارابی است که نویسنده در آن، به طرح و بحثِ فلسفی راجع به اصطلاحات فلسفی و نسبتِ زبان، فلسفه و دین پرداخته است. این کتاب به زبان عربی و در قرن چهارم هجری نوشته شده است. فارابی در این کتاب به شرحِ اصطلاحاتِ فلسفی پرداخته‌است و با رویکردِ تحلیلِ زبانی در صددِ کشفِ معنا و حقیقتِ اصطلاحاتِ فلسفی برآمده‌است. مباحثِ نوین و مبتکرانۀ فارابی در این کتاب، ما را با چگونگیِ تطوّر واژگانِ فلسفی آشنا می‌کند. روشِ اعجاب‌برانگیزِ فلسفیِ فارابی در این کتاب، همچون فیلسوفانِ تحلیلِ زبانیِ قرن بیستم است. متأسفانه این کتاب در طولِ تاریخ موردِ بی‌مهری قرار گرفته‌است. در دو دهۀ اخیر استاد غلامحسین ابراهیمی دینانی این کتاب را معرّفی کردند و از ضرورتِ پرداختن به مباحثِ آن سخن گفتند. نگارندۀ این سطور پس از آشنایی با الحروف، این کتاب را به مدّت دو سال از استاد دینانی درس گرفته‌است و پس از کسبِ اجازه از ایشان درصدد است اوّلین کرسیّ درس در بابِ این کتاب را با خوانشِ استادِ خویش برگزار نماید. انتظار می‌رود دانشجویان پس از برگزاری این دوره به مباحث کتابِ الحروف و منظومۀ فکریِ فارابی تسلّط پیدا کنند و به پژوهش در بابِ آثار و آرای فارابی در قالب نگارش مقاله، پایان‌نامه و کتاب بپردازند.